Το σαφράν, για τις πολύτιμες ιδιότητες του οποίου υπερηφανεύεται η πόλη της Κοζάνης, όπου καλλιεργείται αυτό το όμορφο φυτό, η ανθρωπότητα γνωρίζει εδώ και 3, 5 χιλιάδες χρόνια. Οι αρχαίοι Φοίνικες εκτιμούσαν ιδιαίτερα αυτό το δώρο της φύσης και το πρόσφεραν στην θεά Ασταρτη. Το σαφράν υμνούσε ο Όμηρος, το ανέφερε η Παλαιά Διαθήκη, και η πεντάμορφη Κλεοπάτρα ευραίως χρησιμοποιούσε το σαφράν για τον καλλοπισμό της.
Οι αρχαίοι λαοί χρησιμοποιούσαν το σαφράν σαν αρωματικό και σαν φάρμακο, σαν μπαχαρικό και σαν χρώμα, που, για παράδεγμα ήταν ιδιαίτερα αγαπητό στους Βυζαντινούς εικονογράφους. Οι Έλληνες το ονομάζουν κρόκο. Ο μύθος λέει, πως ο φτερωτός θεός Ερμής, παίζοντας με τον φίλο του Κρόκο, τον χτύπησε τυχαία στο κεφάλι και τον σκότωσε. Εκεί, που έπεσε νεκρός ο Κρόκος, φύτρωσε ένα ωραίο λουλούδι, και οι τρείς σταγόνες αίματος του Κρόκου έγιναν εκείνα τα πολύτιμα στίγματά του άνθους