Αλέξανδρος Κυριακίδης
1. 1. Η όμορφη Ιτέα , κτισμένη το 1830 με διαταγή του Ιωάννη Καποδίστρια με «καινούριο» για την εποχή εκείνη αρχαίο ιπποδάμειο ρυμοτομικό σύστημα, ο τόπος της Ναυμαχίας της Αγκάλης, το αίτιο της Ναυμαχίας του Ναβαρίνου και ο προπομπός της Απελευθέρωσης της Ελλάδας . Εκεί από όπου ο φιλέλληνας Φραγκίσκος Άστιγξ με τη φρεγάτα «Καρτερία», κατατρόπωσε τον τουρκικό στολίσκο. Να δείτε την επιβλητική εκκλησία «Μεταμόρφωση του Σωτήρος» του 1890 , το λόφο των Αγ.Αναργύρων που εικάζεται ότι είναι η θέση του αρχαίου Ιπποδρομίου των Δελφών και να κάνετε βόλτα στην Ακτή Ποσειδώνος με φοίνικες και πολλές επιλογές για εστίαση.
Η Φωκίδα δεν είναι γνωστός και συνηθισμένος προορισμός ούτε για την Πρωτοχρονιά ούτε για τα Χριστούγεννα, παρόλο που έχει μια μοναδικότητα, που κανένας άλλος νομός της Ελλάδας δεν έχει. Διαθέτει τέσσερεις διαφορετικούς ορεινούς όγκους, τη Γκιώνα, τα Βαρδούσια, τον Παρνασσό και την Οίτη. Όπως αντιλαμβάνεται κανείς, στη Φωκίδα υπάρχουν πάρα πολλές εξαιρετικές χειμερινές διαδρομές και προορισμοί. Θα προτείνουμε σε έναν «ανήσυχο» ταξιδιώτη 14 + 1 λόγους για να επισκεφθεί την Φωκίδα την Πρωτοχρονιά και το χειμώνα γενικότερα. Μια από της καλύτερες επιλογές διαμονής κοντά στη φύση και στην καρδιά της Γκιώνας είναι το Δασικό Χωριό Καψίτσα με ξύλινα σπιτάκια φινλανδικού τύπου και μεγάλο σαλέ.
Όταν τα καράβια, που μεταφέρουν τους επιβάτες στα νησιά, ξανοίγονται στο γαλάζιο του Αιγαίου πελάγους, από το νοτιότερο άκρο της αρχαίας αττικής γης – το ακρωτήρι του Σουνίου – τους αποχαιρετούν τα σηκωμένα λευκά χέρια - οι κολώνες του ναού του Ποσειδώνα, βασιλιά και άρχοντα των θαλασσών. Οι Καβοκολώνες, όπως τις ονομάζουν οι ναυτικοί εδώ και 25 αιώνες, φυλάνε πιστά την είσοδο στο Σαρωνικό κόλπο.
Κοντά στα σύνορα με τη Φθιώτιδα, ανάμεσα στα χωρία Γραβία και Μπράλος εδώ και σχεδόν 100 χρόνια, από το 1917, βρίσκεται το Βρετανικό Στρατιωτικό Κοιμητήριο. Προς τα τέλη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου οι Σύμμαχοι, πρωτίστως οι Άγγλοι, αναπτύσσονταν στο Βαλκανικό μέτωπο «Σαλόνικα» και στην περιοχή της Καλλίπολης, με την κορύφωση των επιχειρήσεων το καλοκαίρι του 1918.
Με τον πρώτο ήλιο, η κεντρικότατη ιστορική οδός Αιόλου αρχίζει να ανθίζει. Γεμίζει χρώματα, τραπεζάκια, ομπρέλες. Σαν να μη βρίσκεται δίπλα της η μουντή πλέον Ομόνοια ή πολύβουη Σταδίου. Η οδός Αιόλου έχει το δικό της μικροκλίμα. Τη δική της ατμόσφαιρα,αυτή της παλιάς Αθήνας – με τα μικρομάγαζά της, με τα ζαχαροπλαστεία και τα καφενεδάκια. Είναι η άκρη του νήματος στο κουβάρι με τα κοντινά εμπορικά δρομάκια – σύμβολο της πρόσφατης ευημερίας της Αθήνας, της νοικοκυροσύνης της, που ελπίζουμε, να μην εκλείψει. 
Λίγες ώρες από την Αθήνα με το λεωφορείο και θα βρεθείτε σε μια άλλη εποχή, ή ακριβέστερα στον 19ο αιώνα. Αυτό αφορά και την κλασική αρχιτεκτονική και το εξαιρετικό γούστο και την πρωτοτυπία των χρωμάτων, ήχων, οσμών, και την ιδιαιτερότητα του διαφορετικό ρυθμού ζωής. Βρίσκεστε στο Ναύπλιο, στην πόλη, που υπήρξε πρωτεύουσα της Ελλάδας, πριν παραδώσει αυτόν τον τίτλο στην Αθήνα. Το Ναύπλιο είναι όμορφο οποιαδήποτε ημέρα του έτους.